บทที่ 5 นักเรียนตลอดชีวิต : ดร.สมฤดี ศรีจรรยา
“การเรียนรู้มิได้สิ้นสุดที่โรงเรียนหรือมหาวิทยาลัย ที่แท้เราเพิ่งเริ่มต้นเรียนรู้จากชีวิตจริงหลังจบจากมหาวิทยาลัย”
“การเรียนรู้มิได้สิ้นสุดที่โรงเรียนหรือมหาวิทยาลัย ที่แท้เราเพิ่งเริ่มต้นเรียนรู้จากชีวิตจริงหลังจบจากมหาวิทยาลัย”
“วิเคราะห์ตัวเอง มองเห็นตัวเองในกระจก เห็นทั้งภายนอก เห็นทั้งภายใน เราก็คงจะแก้นิสัย แก้ศักยภาพ แก้อารมณ์ และความคิดในตัวเองได้เยอะทีเดียว”
“ใครก็ตามที่ออกจากบ้านแล้วไม่ยิ้ม…ก็เหมือนแต่งตัวยังไม่เสร็จ ภาพไม่เรียบร้อยใครเห็นก็ดูไม่สบายตา… ไม่สบายใจ…”
“เป้าหมาย คือ จุดเริ่มต้นแห่งความสำเร็จ นักบริหารที่ดี จะต้องถือว่า เป้าหมายเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในการบริหารงาน”
“ผู้นำดีมีคุณธรรมมีจริยธรรม องค์กรนั้นก็จะดีตาม ถ้าผู้นำมีมิจฉาทิฐิ องค์กรนั้นก็จะเอนเอียง และค่านิยมของคนทั้งองค์กรนั้น ก็จะบิดเบี้ยวตามไปด้วย”
จำได้ว่าก๋งเคยสอนไว้น่าคิดว่า “เมื่อถึงเวลาไหน ให้ชักธงนั้น” เป็นเรื่องจริงที่ว่าเมื่อถึงเวลาไหนก็ให้ชักธงนั้น ไม่ต้องไปคิดหน้าคิดหลัง ถึงเวลามันมาเอง ก็ว่ากันไปตอนนั้น ถ้าจะต้องรบก็ต้องรบ ถ้าจะพักก็ต้องพัก